„Apostolstwo jest dziełem miłości, które Kościół zaleca wszystkim członkom, a w szczególny sposób osobom zakonnym. Miłość z natury ma to do siebie, że chętnie się udziela”.

(Ustawy Zakonne Zgromadzenia)

Jesteśmy świadome, że wszyscy tworzymy Mistyczne Ciało Chrystusa, toteż troszczymy się o to, by służyć bliźnim i tą drogą nieustannie wypełniać zadania apostolskie w Kościele świętym.

M. Paula Zofia Tajber – Założycielka, zakładając Zgromadzenie, które miało w szczególny sposób oddawać część Najświętszej Duszy Chrystusowej, zakreśliła siostrom bardzo szeroki zakres działalności: praca parafialna, wychowawczo-oświatowa i charytatywno-społeczna.

Zgodnie z charyzmatem Zgromadzenia, wszystkie siostry w podejmowanej pracy pastoralnej i socjalnej mają podnosić wartość każdej duszy ludzkiej oraz uświadamiać o obecności Boga żyjącego w każdym człowieku, niezależnie, kim jest, gdzie żyje i skąd się wywodzi.

Współcześnie, mimo, że zmieniają się z środki i metody apostolstwa siostry nadal realizują cel szczególny Zgromadzenia, jakim jest szerzenie czci Najświętszej Duszy Chrystusa Pana, życie obecnością Chrystusa i budowanie Jego Mistycznego Ciała pod opieką Najświętszej Maryi Panny jako Matki tego Mistycznego Ciała. Podejmujemy wewnętrzne i zewnętrze formy apostolstwa.

„Każda twoja praca, nawet drobny czyn, wykonany z miłości dla Chrystusa, jest zasługujący, zbawczy nie tylko dla ciebie, lecz i całego rodzaju ludzkiego” – naucza nas Założycielka.

Siostry pracują w pięciu diecezjach: krakowskiej, warszawskiej, szczecińsko-kamieńskiej, koszalińsko-kołobrzeskiej i gdańskiej.

„Siostry przez swoje oddziaływanie będą uświadamiać ludziom zaszczytną przynależność do wielkiej rodziny Bożej i pomogą, by uznano Chrystusa jako prawdziwego Zbawcę”.

(Konstytucje Zgromadzenia)

Gdy żyła Założycielka siostry podejmowały liczne prace w duszpasterstwie parafialnym oraz w państwowych placówkach oświatowo-wychowawczych i zdrowotnych. Zakładały ochronki i przedszkola, szwalnie, sklepy, uczyły m.in. kroju i szycia. Pierwszą ochronkę założyły siostry na Prądniku Białym w 1927 roku.

„Siostry pracujące w ochronce z dziećmi urządzały przedstawienia, tańce, uczyły różnych robótek, rysunków wierszyków, a przede wszystkim uczyły pacierza”

(Historia powstania i rozwoju Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Duszy Chrystusa Pana Rok 1926-1929, zeszyt 5, Kraków 2008)

Siostry zajmowały się także szyciem: bielizny pościelowej, koszul męskich, hafciarstwem.

„Pewnego dnia Siostra Przełożona-Założycielka zaproponowała, ze dobrze byłoby, żeby Zgromadzenie miało jakąś wytwórnię np. zabawkarstwo.”

(Historia powstania i rozwoju Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Duszy Chrystusa Pana Rok 1926-1929, zeszyt 5, Kraków 2008)

Obecnie zadania apostolskie realizujemy w:

  • pracy parafialnej: w zakrystii, w kancelarii parafialnej, jako organistki, dbanie o wystrój i dekorację kościoła

  • wychowawczo-oświatowej: w przedszkolach, w szkołach podstawowych, w gimnazjach i w średnich, na Uczelniach i w placówkach naukowych, w ośrodkach rekolekcyjnych, prowadzenie scholii, grupy modlitewne, spotkanie weekendowe, organizowanie kolonii, wypoczynku dla dzieci i młodzieży

  • charytatywno-społecznej: grupy charytatywne, opieka nad chorymi w domach, praca w szpitalu, wspomaganie biednych

„Każdy nasz dom powinien być uczulony na potrzeby środowiska”

(Dyrektorium Zgromadzenia)

50 lat w Skotnikach >>>